Yargıtay 2. H.D. 1986/6505 E. 1986/6797 K.

Özeti: Boşanma davasının yapılan muhakemesi sonunda davanın reddine dair verilen hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir. Feragat, kati bir hükmün hukuki neticelerini doğurur. Önceki boşanma davasından feragat edilmiş ve dava feragat sebebiyle reddedilmiş bulunduğuna göre hükmün ayrıca tebliğine ve bu yolda kesinleşmesine ihtiyaç yoktur. Davanın vazgeçmeye dayalı olarak reddine ilişkin hüküm feragat tarihinde kesinleşmiştir. Temyize konu davanın açıldığı tarihte derdest bir dava bulunmamaktadır. Kaldı ki derdestlikten söz edilebilmesi için her iki davanın konusunun ve taraflarının aynı olmasının yanı sıra dava açanın her iki davada da davacı durumunda bulunması zorunludur. Temyiz olunan kararın bozulması gerekmektedir.

Dava: (M.T.) ile (N.T.) arasındaki boşanma davasının yapılan muhakemesi sonunda davanın reddine dair verilen hüküm davacı tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü :

Karar: Feragat, kati bir hükmün hukuki neticelerini doğurur (HUMK.95/1). Önceki boşanma davasından 20.11.1985 tarihinde feragat edilmiş ve dava feragat sebebiyle reddedilmiş bulunduğuna göre hükmün ayrıca tebliğine ve bu yolda kesinleşmesine ihtiyaç yoktur. Onun için davanın vazgeçmeye dayalı olarak reddine ilişkin hüküm feragat tarihi olan 20.11.1985 tarihinde kesinleşmiştir. O halde temyize konu davanın açıldığı 2.12.1985 tarihinde derdest bir dava bulunmamaktadır. Kaldı ki derdestlikten söz edilebilmesi için her iki davanın konusunun ve taraflarının aynı olmasının yanı sıra dava açanın her iki davada da davacı durumunda bulunması zorunludur. Oysa bu davada davacı olan koca önceki davada davalı sıfatını taşımaktadır. Hal Böyle olunca yargılamaya devam edilip işin esasının incelenmesi gerekirken derdestlikten söz edilerek davanın reddedilmesi usul ve kanuna aykırıdır.

Sonuç: Temyiz olunan kararın gösterilen sebeple BOZULMASINA, 3.7.1986 tarihinde oybirliği ile karar verildi.